"Ξέρεις ποιος είμαι εγώ,ρε;".Λατρεμένη ρητορική ερώτηση των Ελλήνων που ακούγεται καθημερινά με συχνότητα ανάλογη του "μαλάκας".
Αν σπάσουμε τη φράση και την αναλύσουμε έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον!
Ξέρεις-ποιος είμαι εγώ-ρε;
"Ξέρεις..." Επί της ουσίας είναι μια πρόσκληση στο θυμητικό του άλλου να ξεδιαλύνει στο μυαλό του το σύνολο των προσώπων που γνωρίζει και να αναγνωρίσει φυσιογνωμικά τον ερωτώντα.Περικλείει και την πρόκληση του ταχύτατου χρόνου που πρέπει να γίνει όλη αυτή η διαδικασία.Σε τελική ανάλυση είναι μια πολύ ωραία εξάσκηση του μυαλού που ως γνωστό κάνει καλό στην πρόληψη του Altzheimer.
"...ποιος είμαι εγώ..." Οι τρεις μαγικές λέξεις της ύπαρξής μας.Βασανιστικά δίπλα μας απ'την γέννηση ως το θάνατο.Από την εποχή του Σωκράτη εώς τώρα κανείς δεν έχει καταφέρει να φτάσει στην αυτογνωσία.Η παγκόσμια φιλοσοφική σκέψη και η ψυχολογία έχουν ξοδέψει άπειρες ώρες προκειμένου να πλησιάσουν την απάντηση αυτής της απορίας που σε ισχύ ισοδυναμεί με ερωτήματα περί δημιουργίας του σύμπαντος.
"...ρε;" Προσφόνηση όχι τόσο ευγενική.Άλλωστε και στα σταυρόλεξα ερωτάται ως αγενής νότα.Βέβαια μπορεί να υποκρύπτει και κάποια οικειότητα γεγονός που συσφίγγει τις σχέσεις.
Η φράση αυτή είναι τόσο διαδεδομένη και άρηκτα συνδεδεμένη με την ψυχοσύνθεση του Έλληνα σε σημείο να'χει πάρει θέση δίπλα στο "ή ταν ή επί τας" ή στο "ελευθερία ή θάνατος".
Πίσω της όμως κρύβεται όλη η αγένεια,ο ψευτοτσαμπουκάς,η τζάμπα μαγκιά και ο κομπλεξισμός της φυλής μας.Αυτος που κάνει τη συγκεκριμένη ερώτηση δεν ξέρει ποιος είναι αλλά ξέρει πολύ καλά τι είναι.Είναι ένας άνθρωπος συναισθηματικά γυμνός και ανάπηρος που μέσω επιθετικών ερωτήσεων σε αγνώστους ψάχνει ενέσεις τόνωσης της αυτοεκτίμησής του.Είναι ένα ανθρωπάκι που απευθύνεται σε ανθρωπάκια και θαυμάζεται από ανθρωπάκια.
1 σχόλιο:
Καμιά φορά, όταν ακούω το "ξέρεις ποιος είμαι εγώ", σκέφτομαι πόση πλάκα θα είχε αν απαντούσα αθώα "όχι, δεν ξέρω, εσύ ξέρεις;".
Δημοσίευση σχολίου