Έβλεπα τις προάλλες στη ΝΕΤ τον Μ.Ανδρουλάκη σε μια εκπομπή να μιλάει γενικώς και αορίστως(βέβαια έγινε πιο συγκεκριμένος όταν αναφέρθηκε στο νέο του βιβλίο).Μίλαγε,μίλαγε,μίλαγε ακατάπαυστα χωρίς ανάσα και χωρίς διακοπή.Παρακολουθώ όλους τους εκλεγμένους στις δημόσιες τοποθετήσεις τους γιατί όσο κι αν είναι κουραστικό πρέπει να ακούμε αυτούς που στο κάτω κάτω εμείς εκλέξαμε.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις κανένας δεν ακούει το συνομιλητή του.Μόνο μιλάνε και τους ενδιαφέρει να πούνε το ποίημά τους.Ψάχνουν να βρουν το καλύτερο τσιτάτο σαν και να διαγωνίζονται για τη μεγαλύτερη εξυπνάδα.
Τι πλάκα θα είχε να προσκαλούσαν έναν πολιτικό σε κάποια εκπομπή και να του έλεγαν πως για 1 ώρα δεν θα μιλήσει καθόλου.Σαν μια δοκιμασία αυτοσυγκράτησης ότι και να ακούσει να μη βγάλει μιλιά.Τι ζητάω κι εγώ ο αφελής;Και κυρίως από ποιους το ζητάω;
2 σχόλια:
ε ναι!
τι ζητας εσυ ο αφελης! :)
αφου τους βαζουν τετοια θεματα που να "σκοτωνονται" μη ακουγωντας ο ενας τον αλλον για να ανεβασουν την τηλεθεαση βρε!
ωστοσο, δικαια η απορια κι η αγανακτηση σου
κι εμενα με νευριαζει αυτη η τακτικη και τη βρισκω χρησιμη στο να μ η ν καταλαβαινει ο τηλεθεατης πραμα ! :)
οσον αφορα τωρα τον Ανδρουλακη, πιστευω πως η μεγαλη του αρρωστια ειναι η εξυπναδα του
τον εχει οδηγησει σε άλλα μονοπατια
σκεψεων αλλά και αυτο-υπερεκτιμησης
στοιχεια που μου τον κανουν αντιπαθη εν τελει, και να με συμπαθα αλλά καποτε τον θαυμαζα
καλη ωρα apeirotas
ή αλλιώς "άλλα λόγια να ακουγόμαστε". ταιριάζει στον Μιμη
Δημοσίευση σχολίου