Θά'χει περάσει περίπου 1 χρόνος όταν, βρισκόμενος στα Τζουμέρκα,μεταξύ τυριού και αχλαδιού και κάποιων ποτηριών κρασιού γύρισε ένας τύπος και είπε στην ομήγυρη τα εξής λόγια:
"O άνθρωπος πρέπει να αποφασίσει πώς θα ζήσει σ'αυτήν την ζωή.Σαν πρόβατο ή σαν λύκος.Δεν υπάρχει τρίτη επιλογή.Αν ζήσει σαν πρόβατο έχει έναν τσοπάνη που του εξασφαλίζει φαγητό,ύπνο και ασφάλεια.Αλλά τρώει όπου θέλει ο τσοπάνης, κοιμάται στη στάνη που του φτιάχνει ο τσοπάνης,κινείται όταν σφυρίξει ο τσοπάνης,αναπαράγεται για τις ανάγκες του τσοπάνη,και κάνει παρέα με άλλα πρόβατα που έχει διαλέξει ο τσοπάνης.Αν ζήσει σαν λύκος ψάχνει την τροφή του,διαλέγει την αγέλη του,κινείται ελεύθερα,αλλά...όλοι τον θεωρούν επικίνδυνο και θέλουν να τον σκοτώσουν."
6 σχόλια:
Aχ τα Τζουμέρκα. Και όμορφα πράγματα βλέπεις και όμορφα πράγματα ακούς.
"Πήγα" στο παλιό σου blog ν'ακούσω πάλι λίγο Satie.
Η Ήπειρος γενικά έχει μια δωρικότητα σε τοπία και ανθρώπους.Είναι σαν και νά'ναι όλα συμπυκνωμένα.
Ως αξίωμα μου φαίνεται απλοϊκό.Τα ζώα διαβιούν κατά την φύση τους,την οποία δεν επιλέγουν.Ο άνθρωπος έχει επιλογή(ή ας το ελπίσουμε).Άλλωστε οι άνθρωποι που ζουν σαν λύκοι δεν είναι ελεύθεροι αλλά καταχραστές της ελευθερίας άλλων.Πέραν του ότι οι λύκοι είναι κατά βάση αγελαία ζώα.Θεωρώ επομένως κάπως ατυχή την παρομοίωση.Η έννοια της ελευθερίας μπορει μόνο να συνδυαστεί με το ήθος της επιλογής,ιδιότητα ανθρώπινη.Ο ζωικός κόσμος έχει δικαίωμα να ζει κατά την φύση του,αδυνατεί όμως να την υπερβεί.
Η φύση δεν γνωρίζει καταχρήσεις λειτουργεί με αυστηρότατους κανόνες που η τήρησή τους επιβραβεύεται με τη διαιώνηση και η μη ικανότητα τήρησης έχει σαν συναίπεια τον αφανισμό του είδους.Η ηθική και ηθικολογία είναι εφεύρεση των ανθρώπων και κρύβει σαφώς οπισθοδρομικά ή στην καλύτερη περίπτωση συντηρητικά κίνητρα.
Η μεταφορά που κρύβει η συγκεκριμένη κουβέντα είναι φάρος ζωής.
Η φύση του ανθρώπου είναι ο άνθρωπος(απάντων πραγμάτων μέτρων άνθρωπος).Ακόμη και το εργαλείο που του επιτρέπει να τα σκεφθεί όλα αυτά,ο λόγος,διαμορφώνεται διαδραστικά στην επαφή του με ανθρώπους.Όπως σημειώνεις και η φύση λειτουργεί με κανόνες,άρα και οι συμπεριφορές που ο συνδαιτυμόνας σου χρεώνει στους λύκους για αυτούς δεν είναι ελευθερία αλλά αναπόδραστος κανόνας.Αυτό ήταν το νόημα του post.Καλό είναι ακόμη να μη συγχέουμε το ήθος με την ηθική.Η απόσταση του φιλοσόφου και του μαστροπού από την κοινωνία δεν έχουν κοινά ούτε αφετηρία,ούτε περιεχόμενο,ούτε σκοπό.Ο καθένας δικαιούται να βάζει προμετωπίδα της ζωής ό,τι θέλει,αλλά να θεωρεί κανείς ότι είναι αδιάβροχος από το κοινωνικό γίγνεσθαι σε σημείο να διακρίνεται από αυτό όπως ο λύκος στα πρόβατα μάλλον δείχνει αφέλεια ή σύνδρομα μεγαλείου.
Εσύ κάτι θες να μου πεις τώρα αλλά απ'τη μια ο Μπαμπινιώτης είναι βαρύς απ'την άλλη έχω χάσει επαφή με το συντακτικό....περνάω ένα δράμα!!!
Δημοσίευση σχολίου