
Εδώ στην Ελλάδα
λατρεύουμε να ζούμε και να σκεφτόμαστε για το τώρα. Μας είναι
άγνωστη έννοια το μέλλον, αλλά εκεί που βγάζουμε σπυράκια είναι όταν χρειάζεται να
θυμηθούμε το παρελθόν.
Τι άσχετα είναι όλα αυτά; Που κολλάνε; Μα φυσικά στα
ρεζιλίκια του ΠΑΣΟΚ αναφέρομαι! Στη δημοκρατική εκλογή προέδρου του Κινήματος μέσα από πολιτικό διάλογο ιδεών, ανάμεσα σε συντρόφους που ολημερίς κι οληνυχτίς σκέφτονται το καλό της παράταξης και το δικό μας κατ'επέκταση.
Θέλεις να κάνουμε μια βολτίτσα στο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του εώς τώρα; (Θες δε θες θα την κάνω!)
Το 1974 ο
Α. Παπανδρέου με μια ομάδα εντελώς
ετερόκλητων, ως προς τον χαρακτήρα αλλά και το πολιτικό τους στίγμα, ανθρώπων ίδρυσαν το ΠΑΣΟΚ. Εκεί ήταν ο
Κουτσόγιωργας αλλά και ο
Τρίτσης. Ο
Λαλιώτης αλλά και ο
Δρεττάκης. Ο
Κουλούρης αλλά και ο
Χαραλαμπόπουλος. Και πάνω από όλους και όλα ο Αντρέας! Ο Αντρέας που, αφού του την έκαναν με την Ένωση Κέντρου και δεν τον άφησαν να πάρει τα ηνία, το έβαλε
μανιάτικο να κυβερνήσει. Και έφτιαξε τον
πολιτικό αχταρμά που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Με ζιβάγκο και αριστερές αντιαμερικανικές κραυγές που, λόγω πρόσφατης δικτατορίας, ήταν πιασάρικες.Με
φοβερό λαϊκισμό (τύφλα νά'χει ο Καρατζαφέρης) και
μπούρδες περί σοσιαλισμού, ο καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Μπέρκλεϊ, ένας πανέξυπνος άνθρωπος με επικοινωνιακό χάρισμα κατάφερε να πάρει την εξουσία που από καιρό λαχταρούσε. Και τότε άρχισαν τα ωραία.
Αφού από την αρχή έγιναν
καπνός τα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και " Έξω οι βάσεις", ο (επαναλαμβάνω) καθηγητής Οικονομικών Επιστημών ακολούθησε για μια τετραετία πολιτική " Δώσε πράμα στο λαό" για να αλλάξει στη συνέχεια το τροπάριο με τη φράση " Ο Έλληνας πρέπει να σφίξει τη ζώνη", που ακόμα να χαλαρώσει. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Σκάνδαλα, κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, Κοσκωτάς κοκ.
Το χειρότερο, όμως, όλων επί κυβερνήσεων Αντρέα ήταν η
λούμπεν υποκουλτούρα που
επέβαλε στη χώρα. Και δεν μιλάω μόνο για την Τέχνη αλλά και για την καθημερινότητα. Με το
πρόσχημα " Ο Λαός στην Εξουσία" η δημόσια ζωή κατακλύστηκε από
αμόρφωτους,
απαίδευτους ανθρώπους,
κατώτατου κοινωνικού πολιτισμού όλους αυτούς δηλαδή που δημιούργησαν το "Κράτος ΠΑΣΟΚ". Με ευθύνη του Αντρέα (που ήταν πάνω από όλους και όλα)
χάθηκε η πολιτική από τη χώρα. Χάθηκε ο
πολιτικός λόγος από τη χώρα και όλα έγιναν ένα
show εντυπώσεων και
αναμετρήσεων προσχολικής ηλικίας. Οι πολιτικές συγκεντρώσεις έγιναν με την υπογραφή Μπιρσίμ "λαοθάλασσες" πλαστικών σημαιών!
Βέβαια κάτω από την ηγεμονική φυσιογνωμία του Αντρέα κανένας δεν
τολμούσε να εκφέρει την παραμικρή διαφωνία. Διαφορετικά "κατέβαινε από το τρένο!"
Βέβαια όλα τα χρόνια αναγκάζονταν τα
ετερόκλητα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να "συμβιώνουν" μεταξύ τους με έναν
μανδύα ιδεολογικής ομοιογένειας που φυσικά
ελάχιστοι πίστευαν. Κανονικός
Φρανκενστάϊν το Κίνημα!
Με ένα άλμα στο χρόνο ερχόμαστε στο τώρα του ΠΑΣΟΚ και το πρόβλημα ενότητας που προσφάτως(;) προέκυψε. Σύντροφοι,
ποτέ δεν ήσαστε ενωμένοι. Ίσως κάποιες στιγμές η αφθωνία πόρων σας ένωνε σε κοινούς "αγώνες" αλλά στην ουσία
πάντα σιχαινόσαστε ο ένας τον άλλο. Με το στανιό αναγκαζόσαστε να συνομιλήσετε με τον σύντροφό σας και να φωτογραφηθείτε μαζί.
Το ΠΑΣΟΚ
πάντα ήταν ένα
τεχνητό κόμμα χωρίς αρχές, χωρίς μπούσουλα. Ένα δημιούργημα του ιδρυτή για το γινάτι. Και το πιθανότερο σενάριο είναι κάποια στιγμή να επιστρέψετε στις ρίζες σας... στο 14% του 1974!