Μεσογειακό "φέσι"

Η ανάληψη των Μεσογειακών αγώνων του 2013 από την Ελλάδα έγινε γνωστή πριν λίγες μέρες. Το ότι διεκδικήσαμε τους αγώνες πέρασε στα κρυφά.
Από το 2004 υπήρξε ένα "κενό" στις μασέλες των εργολάβων και η ΝΔ εσπευσμένα έτρεξε να το καλύψει παίρνοντας τους αγώνες που, σε καιρούς οικονομικά δύσκολους, θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τον Έλληνα φορολογούμενο.
Όπως δήλωσε και η Ντόρα Μητσοτάκη (για να μην ξεχνιόμαστε)- Μπακογιάννη είναι ευκαιρία για την ανάπτυξη της Θεσσαλίας. Άλλη διέξοδος για να αναπτυχθεί μια περιοχή δεν υπάρχει παρά μόνο από ένα αθλητικό γεγονός σε συνδυασμό με το γλέντι των κατασκευαστικών εταιριών. Με λίγα λόγια οργανωμένο σχέδιο ανάπτυξης δεν υφίσταται παρά μόνο αν μπει μπουλντόζα για να φτιαχτούν γήπεδα!
Α, ρε κατακαϋμένη Ήπειρος! Σε βλέπω να παραμένεις στην εποχή του παππού μου για πολλά χρόνια, εκτός κι αν πάρουμε το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου το 2380!!! Λες;

Ταρά τα τζούμ!!!

Είναι που πλησιάζει η ημέρα, είναι που κάθε χρόνο έχουμε τα ίδια και τα ίδια, είναι και το θέμα πιασάρικο, πέφτουμε στην παγίδα να το συζητάμε. Ίσως η παγίδα είναι που το συζητάμε μόνο αυτή την περίοδο κάθε χρόνο.
Μιλάω για τις εθνικές επετείους και το πατριωτόμετρο που κάθε χρόνο βγαίνει από το συρτάρι για να μετρηθούμε.
Αφορμή είναι κάποιες αποβολές που "έπεσαν" σε μαθητές που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Μέσα μου θέλω να πιστεύω πως ήταν μια κίνηση υγειούς αντίδρασης των μαθητών απέναντι σε κάτι αναχρονιστικό και εντελώς κιτς. Στην πραγματικότητα φοβάμαι πως ήταν η πλήξη, η βαρεμάρα ή και το προαιώνιο κίνητρο αντιδραστικότητας των εφήβων απέναντι σε οτιδήποτε τους θυμίζει τους γονείς τους.
Φέτος είναι οι παρελάσεις ως θέμα συζήτησης γύρω από την εθνική επέτειο. Πέρυσι ήταν ο Αλβανικής καταγωγής σημαιοφόρος, του χρόνου κάτι άλλο. Πάντως ποτέ δεν είναι η ουσία της επετείου. Ο πατριωτισμός. Και εδώ είναι η παγίδα που προανέφερα.
Όταν "ξεθάβεις" το πατριωτισμό ως έννοια δύο φορές το χρόνο αυτομάτως τον "θάβεις" όλο τον υπόλοιπο καιρό.
Και τι είναι πατριωτισμός; Και γιατί χρησιμοποιείται ως έννοια, εργολαβικά, από ακραία στοιχεία;
Είναι ένδειξη πατριωτισμού η συμμετοχή ενός μαθητή στην παρέλαση; Μπορεί. Όταν όμως ο ίδιος μαθητής στην ερώτηση τι γιορτάζουμε σήμερα σου απαντάει την επανάσταση του Κολοκοτρώνη εναντίον των Γερμανών, αυτό τι είναι; Φταίει ο μαθητής; Όχι βέβαια! Ο μαθητής "ότι πίνει, αυτό κατουράει". Μπούρδες τον δίδαξες, μπούρδες θα απαντήσει!
Τι είναι, λοιπόν, πατριωτισμός; Έλα ντε.

Ο (αφιλο)ξένιος Δίας.

Την προτελευταία θέση ανάμεσα σε 28 χώρες καταλαμβάνει η Ελλάδα σε θέματα ενσωμάτωσης οικονομικών προσφύγων. Σιγά το νέο θα μου πεις, αλλά και μεγάλη απογοήτευση που μας ξέφυγε η τιμητική τελευταία θέση. Την έρευνα έκανε το Βρετανικό συμβούλιο και η ομάδα μεταναστευτικής πολιτικής για τα Δικαιώματα των νόμιμων μεταναστών στη γηραιά ήπειρο. Η έρυνα λαμβάνει υπόψη στοιχεία όπως η έκδοση αδειών μακράς παραμονής, πρόσβαση στην αγορά εργασίας, πολιτική συμμετοχή, οικογενειακή επανένωση, πρόσβαση στην ιθαγένεια και πολιτική κατά των διακρίσεων.
Όλα αυτά τα δεδομένα δεν μας είναι άγνωστα αφού και πριν "ξεσπάσει" το κύμα μετανάστευσης στη χώρα μας δεν είχαμε διαφορετική συμπεριφορά απέναντι σε οτιδήποτε μας φαινόταν διαφορετικό πχ τους τσιγγάνους ή τα άτομα με ειδκές ανάγκες. Όπως άλωστε έκαναν και οι πρόγονοί μας με τους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία- τους "γνωστούς" Τουρκόσπορους. Για να μην ξεχνάμε πώς νιώθαμε ως έθνος για τους Μικρασιάτες πριν ο Άδωνις Γεωργιάδης συναντήσει την κα Ρεπούση.
Όπως άλλωστε έκαναν και οι Βρετανοί όταν ήταν στα πάνω τους, ως αποκιοκράτες.
Ενδεικτικό (ίσως και αποδεικτικό) της νοοτροπίας του Έλληνα απέναντι στο διαφορετικό, αποτελεί πρόσφατο ρεπορτάζ στον ΑΝΤ 1 που παρουσίαζε τις μουσουλμάνες γυναίκες στην Αθήνα και την εντύπωση που προκάλεσε στον ρεπόρτερ η μαντίλα που φορούσαν αυτές. Θα ήθελα να ενημερώσω πως τα μαντήλια που βλέπω στα χωριά της Ελλάδας δεν θα τα δει ούτε στη Σ. Αραβία! Βέβαια καλύπτουν χριστιανικά κεφάλια οπότε...όλα ωραία και καλά.



Υ.Γ. Με αφορμή την περιβαλλοντική κινητοποίηση όλων των bloggers θα ήθελα από τη μεριά μου να στείλω ένα μήνυμα:



Σταματήστε το κυνήγι της φάλαινας ΤΩΡΑ!!!

Αξιοπρέπεια.

Το δράμα του Αρχιεπισκόπου ανθρώπινο (μακάρι να τα έβλεπε και ο ίδιος ανθρώπινα τα δράματα των άλλων). Η κανιβαλιστική διάθεση των καναλιών αναμενόμενη.
Η κυβερνητική απόφαση να μεταφερθεί ο Χριστόδουλος στις ΗΠΑ αποδείχτηκε απολύτως σοφή, μετά τα ρεζιλίκια των μεγαλογιατρών στα κανάλια που, κατόπιν εορτής (και ενώ γνώριζαν πολύ καλά ), κατακεραυνώνουν ιατρικές μεθόδους συναδέλφων. Φαντάζεσαι τι σκυλοκαυγάς θα γινόταν αν έμενε στην Ελλάδα για "θεραπεία" ; Η κυβέρνηση με ανέλπιστη ωριμότητα προσπάθησε να σώσει το κύρος της Ιατρικής στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο οι καθηγητές Ιατρικής ουδόλως νοιάζονται.
Το πρόβλημα του Αρχιεπισκόπου ήταν γνωστό, ήδη από εδώ. Όπως γνωστό ήταν-ακόμη και σε φοιτητές Ιατρικής- ότι η μεταμόσχευση ήταν αδύνατη. Προσωπικά, πιστεύω πως ούτε καν χειρουργική επέμβαση δεν έγινε στις ΗΠΑ. Με τόσα διαγνωστικά- απεικονιστικά βοηθήματα ένας χειρουργός δεν περιμένει την επέμβαση για να διαπιστώσει τις μεταστάσεις. Ήταν πολιτική απόφαση η μεταφορά του Χριστόδουλου προκειμένου να αποφευχθούν, όσο το δυνατόν περισσότερο, τα Ιατρικά μαλλιοτραβήγματα και τα "συναδελφικά" πισώπλατα μαχαιρώματα.
Εν κατακλείδι θεωρώ πως ο Χριστόδουλος έπεσε θύμα του αξιώματός του. Δεν του δόθηκε το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή έξοδο. Σε μια αξιοπρεπή αντιπαράθεση με το θάνατο.

Εθνική εορτή!

Έζησα να το δω και αυτό...

Στην υγειά μας!

Σταθερά -και με προσήλωση στο στόχο- συνεχίζεται η πορεία της Ελλάδας, προκειμένου να καταλάβει την τελευταία θέση σε όλους τους κοινωνικούς τομείς πανευρωπαϊκά. Έτσι θα πετύχουμε και λειτουργικά (και όχι μόνο θεωρητικά) να μετατραπούμε από τη νοτιότερη χώρα της Ευρώπης, στη βοριότερη της Αφρικής!
Στα πλαίσια του μεγαλεπίβολου αυτού εθνικού στόχου, καταφέραμε στον τομέα της Υγείας να πέσουμε στην 22η θέση-μεταξύ 29 Ευρωπαϊκών χωρών- σε ότι αφορά ποιοτικά στοιχεία σχετικά με τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας. Tα δικαιώματα και την πληροφόρηση των ασθενών, τους χρόνους αναμονής για κοινές θεραπείες, τα αποτελέσματα των θεραπειών, την πρόσβαση των ασθενών στα φάρμακα. Σε όλα αυτά θα ήθελα να συμπληρώσω από την ελάχιστη εμπειρία μου μερικά ακόμα στοιχεία. Την έλλειψη προσωπικού, τα- από το προηγούμενο γεγονός- εξαντλητικά ωράρια των εργαζομένων στα νοσοκομεία( πχ την προηγούμενη εβδομάδα το ωράριό μου ήταν μόλις 88 ώρες!), τις ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, την οικονομική κακοδιαχείρηση των νοσοκομείων, την έλλειψη προγράμματος και στόχων κάθε νοσοκομείου.
Όποιος νομίζει ότι το πρόβλημα στην Υγεία είναι το φακελάκι ή τα ράντζα στους διαδρόμους είναι βαθειά νυχτωμένος. Κοιμάται τον ίδιο ύπνο που κοιμούνται όσοι νομίζουν ότι το πρόβλημα στην Παιδεία είναι το βιβλίο Ιστορίας του Δημοτικού ή το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια.