
Το ερώτημα είναι ρητορικό αλλά γίνεται, έτσι, για να ξεκινήσω από κάπου. Στη σύναψη ενός δανείου τους όρους ποιος τους βάζει; Ο δανειστής ή ο δανειζόμενος; Προφανώς ο πρώτος αφού έχει το πάνω χέρι στην όλη συνδιαλαγή.
Μια χώρα που προσπαθεί να πείσει πως το απλωμένο για ελεημοσύνη χέρι της είναι αξιόπιστο, πόσο "περήφανη εξωτερική πολιτική" μπορεί να ασκήσει;