Το ερώτημα είναι ρητορικό αλλά γίνεται, έτσι, για να ξεκινήσω από κάπου. Στη σύναψη ενός δανείου τους όρους ποιος τους βάζει; Ο δανειστής ή ο δανειζόμενος; Προφανώς ο πρώτος αφού έχει το πάνω χέρι στην όλη συνδιαλαγή.
Μια χώρα που προσπαθεί να πείσει πως το απλωμένο για ελεημοσύνη χέρι της είναι αξιόπιστο, πόσο "περήφανη εξωτερική πολιτική" μπορεί να ασκήσει;
4 σχόλια:
Σωστός ο προβληματισμός. Αλλά ο δανειζόμενος δεν μπορεί να πηγαίνει με το κεφάλι σκυφτό.
"...ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε...", "...100 ημέρες για να βγει η χώρα από το οικονομικό τέλμα!..."!!!...τελικά και Αλλάξαμε- κυβέρνηση...-ή για να το θέσω καλύτερα -πολιτική!Αλλάζουμε και χρόνο σχεδόν...αλλά ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕΕΕΕ
To σωρτό, σωστό. Χρόνια πολλά και μακριά από μαύρες σκέψεις, εμείς εξαρτημένοι με τόσο αντι...καπνικό αγώνα....
Καλή ή μάλλον καλύτερη χρονιά σε όλους!
Οι πρώτες μέρες και οι πρώτες σκέψεις και προτάσεις του 2010 είναι χαρακτηριστικές του μπάχαλου και της αρπακολιάς που θα επικρατήσει (και) φέτος.
Δημοσίευση σχολίου