Φορολογία μου, αμαρτία μου!

Νέα χρονιά με νέες ιδέες. Έχουμε και λέμε:
- Αύξηση των έμμεσων φόρων σε καύσιμα-ποτά-τσιγάρα. Εύκολος στόχος που προσφέρεται και για λαϊκισμό (να κόψεις το τσιγάρο, βλάπτει!), χωρίς βέβαια ποτέ να ακούμε για την κοινωνική βαρβαρότητα που λέγεται έμμεσος φόρος.
- Μείωση των διαφόρων επιδομάτων, χωρίς βέβαια ν'αναφέρεται πουθενά πως τα επιδόματα δόθηκαν από τις ίδιες κυβερνήσεις που τώρα τα κατηγορούν για σπατάλη.
- Σύνδεση του αφορολόγητου ορίου (που οι ίδιες κυβερνήσεις νομοθέτησαν) με τη συγκέντρωση αποδείξεων.
Το φαιδρό της όλης ιστορίας είναι ότι μιλάμε για την εφαρμογή μέτρων που δεν έχουν καν νομοθετηθεί. Ο κόσμος μαζεύει αποδείξεις χωρίς να ξέρει, επίσημα, τι θα τις κάνει. Σε παγκόσμια πρωτοτυπία, στην Ελλάδα οι φήμες έχουν ισχύ νόμου εν ενεργεία.
Για την ανταποδοτικότητα αυτών των φόρων δεν κυκλοφόρησαν νέα σενάρια!