φιλότιμο το [filótimo] : 1. ιδιαίτερη, αυξημένη ευαισθησία, ως στοιχείο του χαρακτήρα κάποιου σε σχέση με την προσωπική τιμή, την αξιοπρέπειά του και γενικότερα με την εικόνα που σχηματίζουν οι άλλοι (η κοινωνία, το περιβάλλον) γι΄ αυτόν: Για ένα ~ ζει ο άνθρωπος. Tου έθιξε το ~, τον πρόσβαλε. H ελληνική λέξη “φιλότιμο” δεν έχει ακριβή μετάφραση στις ξένες γλώσσες. (έκφρ.) φέρνω κπ. στο ~, τον φιλοτιμώ. έρχομαι στο ~, φιλοτιμούμαι. 2. προθυμία, ευσυνειδησία στην εκτέλεση καθήκοντος, εργασίας: Δούλεψαν, εργάστηκαν με ~.
Το Ελληνικό φιλότιμο λοιπόν. Αυτό το ιδιαίτερο γνώρισμα της φάρας μας που δεν το συναντάς πουθενά. Και είναι λογικό. Αφού με το "φιλότιμο" καλύπτουμε όλες τις ελλείψεις που έχουμε και την αντιεπαγγελματική μας συμπεριφορά, ωσάν ο επαγγελματισμός να μην είναι το αυτονόητο.
Και είναι τέτοιο το παραμύθι που χαιρόμαστε με την ανυπαρξία αντίστοιχης λέξης σε άλλους λαούς. Αντί να αναλογιστούμε πως εκεί απλώς κάνουν τη δουλειά τους και δε χρειάζονται ούτε φιλότιμο ούτε διπλωματία. Είναι απλώς επαγγελματίες.
Υ.Γ. Μπορεί να χάσαμε τον Καραγκιόζη, κανένας δεν θα μας στερήσει τον οσφυοκάμπτη-γλείφτη Χατζηαβάτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου