1945-1949 Ελλάδα
1950-1953 Κορέα
1961 Κούβα
1963-1975 Βιετνάμ
1979-1989 Αφγανιστάν
1989 Παναμάς
1991 Ιράκ
1992 Σομαλία
1994 Αϊτή
1999 Σερβία-Κόσοβο
2001-σήμερα Αφγανιστάν
2003-σήμερα Ιράκ
Ξέρω πως δεν γράφω κάτι το πρωτότυπο, άλλωστε δεν είχα τέτοιο σκοπό. Μια απλή υπενθύμιση ήθελα να κάνω για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας. Ίσως και να παραδειγματιστούμε από αυτό, ίσως να προβλέψουμε τα μελλούμενα. Πάντως από τον β' παγκόσμιο πόλεμο και δώθε δεν υπάρχει δεκαετία που να μην έχουν κάνει πόλεμο... οι κερατάδες!
11 σχόλια:
αφού είναι οι αυτόκλητοι, παγκόσμιοι μπάτσοι, απειρώτα μου...
Οι παραπομπές του 1oυ σχολίου πιθανότατα περιέχουν Ιούς
ΠΡΟΣΕΞΤΕ !!
Το σχόλιο του yolar είναι ιοί. ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΟΊΞΕΤΕ!!!
Απαξιωτικό το ποστ σου.
Τι γνωρίζεις άραγε για αυτούς τους πολέμους;
Εδικά για τον Πόλεμο στη Σομαλία, πολύ καλό το Me Against My Brother
του, κατά τη γνώμη σου κερατά, Scott Peterson
Tι ακριβώς έχει αξία σε έναν πόλεμο που εγώ απαξιώνω;
Απαξιωτικό θεώρησα τον χαρακτηρισμό κερατάδες που θεωρώ ότι προσδίδεις στις ΗΠΑ. Μα μπορεί και να κάνω λάθος και να αναφέρεσαι πχ και στην εισβολή των Σοβιετικών το 1979 στο Αφγανιστάν μέχρι την αποχώρησή τους το 1989.
(ίσως το χειρότερο ήρθε με την αποχώρηση και Αμερικανών και Σοβιετικών όταν οι Ταλιμπάν επέβαλαν το καθεστώς τους)
Ανέφερα ως παράδειγμα τη Σομαλία, ως μία πολύπλοκη περίπτωση όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ προσπάθησαν να βοηθήσουν μα η πολιτική τους στη χώρα ήταν άκρως αναποτελεσματική. Βέβαια και μετά την αποχώρησή τους η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Αναρχία, ένοπλες συγκρούσεις, τα θαλάσσια ύδατα ανοιχτά της Σομαλίας είναι από τα πιο επικίνδυνα για πειρατεία.
Ενώ άλλες φορές η μη επέμβαση είναι εξίσου καταστροφική όπως απέδειξε η περίπτωση της γενοκτονίας στη Rwanda το 1994.
Ο πόλεμος είναι πάντοτε κακός, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί πόλεμοι, μα δεν κατάλαβα πως το υποστηρίζεις αυτό με επιλεκτική παραπομπή περιστατικών.
Η μάστιγα του πολέμου καταδεικνύεται όταν αναφέρεσαι στα εγκλήματα που διαπράττουν κατά τη διεξαγωγή του όλες οι πλευρές.
ΥΓ1. Μια και είσαι συντοπίτης μου ίσως σε ενδιαφέρει το ποστ εδώ
ΥΓ2. Θα μπορούσες να σβήσεις το πρώτο σχόλιο για να μη την πατήσει κάποιος αναγνώστης σου με τον ιό.
Ο χαρακτιρρισμός είναι το τελευταίο που έχει σημασία. Θα μπορούσα να τους πω φονιάδες ή αυτόκλητους παγκόσμιους μπάτσους όπως λέει κι ο σπύρος πιο πάνω. Μικρή σημασία έχει.
Να σου θυμήσω μερικά πράγματα σχετικά με τις επεμβάσεις των ΗΠΑ. Όλες -μα όλες όμως- είναι υπό την "αιγίδα" του ΟΗΕ. Άρα δεν μου λέει κάτι, και στο θέμα της Σομαλίας, το γεγονός. Από την άλλη όλες οι "υπό την αιγίδα του ΟΗΕ" ανθρωπιστικές επεμβάσεις-πόλεμοι των ΗΠΑ είχαν σαν τελικό αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση της χώρας. Πουθενά δεν βελτιώθηκε η κατάσταση. Οι Σοβιετικοί είχαν το δικό τους Βιετνάμ αλλά για τους Ταλιμπάν την αποκλειστική ευθύνη για την ύπαρξή τους τηνέχουν οι ΗΠΑ.
Να δεχτώ ότι πολλοί πόλεμοι ήταν στο πλαίσιο του ψυχρού-θερμότατου πολέμου μεταξύ ΗΠΑ-ΕΣΣΔ οπότε και η ευθύνη επιμερίζεται. Στο Ιράκ όμως; Στη Σερβία; Στο Αφγανιστάν; Στον Παναμά;
Κανένας δεν είναι άγιος, και οι Αμερικάνοι, όπως και οι Έλληνες έχουν διαπράξει εγκλήματα. Μα είσαι προκατειλημμένος κατά των Αμερικανών.
Ειδικά στην Κορέα οι επιτιθέμενοι ήταν το ολοκληρωτικό καθεστώς της υπό Σοβιετικής επιρροής Βορείου Κορέας που προσπάθησε να επεκτείνει την επιρροή του και στο νότιο μέρος του νησιού. Εκ του αποτελέσματος ευτυχώς δεν τα κατάφερε μια και σήμερα η Νότιος Κορέα είναι μία δημοκρατική χώρα ενώ η Βόρεια από τις σκληρότερες δικτατορίες στον κόσμο, με άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
“In June of 1950 North Korea invaded the South, using Russian tanks and weaponry. During the Korean War (1950-1953), millions of civilians died and the three years of fighting throughout the nation effectively destroyed most cities.” (εδώ)
Και μια και συμμετείχαμε και οι Έλληνες, να συμπεράνω από τα γραφόμενά σου ότι ήμαστε “κερατάδες, φονιάδες, αυτόκλητοι μπάτσοι”. Μα καταλήγεις σε (ή μήπως αρχίζεις από) στερεότυπα τύπου οι αμερικάνοι είναι κερατάδες (όλοι οι αμερικάνοι;)
Η προστασία του ατόμου από την καταπάτηση των δικαιωμάτων του και την εγκληματικότητα έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό (αν και μακριά από το βέλτιστο) από θεσμούς όπως νομοθεσία, δικαστήρια, αστυνομία στα δημοκρατικά κράτη. Η διεθνής κοινότητα παλεύει να οργανώσει αντίστοιχους υπερεκρατικούς θεσμούς όπως πχ ο ΟΗΕ ή το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τον αντίστοιχο έλεγχο της διεθνούς εγκληματικότητας.
Πολυ καλο ποστ Kossak.Η αληθεια βρισκεται καπου στη μεση.Κανείς δεν ειναι αγιος οπως ειπες.Απλα η Αμερικη αντεχει οικονομικα να θεσει σε λειτουργια την πολεμικη της μηχανη πιο συχνα απο τις αλλες χωρες.Και αυτο ισως την κανει λιγοτερο "αγια".Αυτο το βλεπουμε και στατιστικα.Δηλαδη μετα το βιετναμ, οπου ουσιαστικα ξεκινουν την οργανωση του στρατου τους.Δειτε ποσους πολεμους διεξηγαγε μετα το βιετναμ.
Αναγνωριζω την προσφορα τους στον β παγκοσμιο πολεμο.
Κι όμως από τότε που άρχισε να κυριαρχεί η λογική του χρήματος και επιβλήθηκε η ανταλλακτική αξία του χρυσού κάθε φορά που υπάρχει μία δύναμη -μετρίου αναστήματος- επιθυμεί να επιβληθεί και να γίνει παγκόσμια.
Θες να θυμηθούμε τη Μεσοποταμία ή την Αίγυπτο ή τις Μυκήνες ή τη Ρώμη; Θες να δούμε την Αγγλία που βασίλευε παγκοσμίως μέχρι το Β΄ΠΠ και τη Γαλλία μέχρι τις αρχές του Κ΄ αιώνα;
Δημοσίευση σχολίου