Παράλογο;

Το σπίτι που κληρονόμησα από τους παππούδες μου και κατοικώ τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να "δείχνει" τα χρόνια του. Είχε φτάσει η ώρα για μια ανανέωση. Οι τοίχοι θολοί και σε πολλά σημεία ξεφλουδισμένοι ήθελαν βάψιμο. Μίλησα με έναν πολύ γνωστό ελαιοχρωματιστή της περιοχής (ίσως τον πιο γνωστό) και κανονίσαμε τις λεπτομέριες των εργασιών.
Η τιμή που θα πάρει ο μάστορας καθορίστηκε στα 3.000 ευρώ το τετραγωνικό, τα χρώματα θα τα αγοράσω εγώ, ενώ από εργαλεία θα έχει ένα πινέλο 2 ιντσών και τα υπόλοιπα πρέπει να του τα παρέχω πάλι εγώ. Οι εργασίες θα κρατήσουν περίπου 8 μήνες αλλά δεν είναι και σίγουρο...ίσως και παραπάνω. Είναι καλός στη δουλειά του και δεν δεσμεύεται. Φυσικά τα χρήματα πρέπει να δωθούν μπροστά, ανεξάρτητα με το χρόνο έναρξης και περάτωσης των εργασιών. Εάν γίνει κάποιο λάθος ή δεν μου αρέσει το αποτέλσμα θα πρέπει να τον ξαναπληρώσω για νέες εργασίες αποκατάστασης.
Χωρίς δεύτερη σκέψη "δώσαμε" τα χέρια με μεγάλη ικανοποίηση για τη συμφωνία αφού και καλός επαγγελματίας ήταν και τα λεφτά θα έμεναν σε έναν άνθρωπο του τόπου μου.
Φυσικά πήρα ένα μεγάλο δάνειο αφού εξ'αρχής ήξερα πως ένα τέτοιο ποσό δεν θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να το καλύψω. Έβαλα όμως εγγυητές τους γονείς μου και δεν είχα κανένα άγχος αποπληρωμής (που μεταξύ μας ήταν αδύνατη βάσει των εισοδημάτων μου).
Παράλογο;