...κι αγνάντευε!

Επιστρέφω στο θέμα των αποδείξεων, αφού απ'την ημέρα που το άκουσα μου έχει καρφωθεί ως η μεγαλειοδέστερη πατάτα των τελευταίων ετών.
Όπως συμβαίνει πάντα σ'αυτή τη χώρα έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα να αναλύσουν αρχικά και στη συνέχεια να εφαρμόσουν ένα νόμο(;) που είναι διάτρητος από όλες τις πλευρές!
Πρώτ' απ' όλα δεν υπάρχει νόμος. Βασικό μεν, δευτερευούσης σημασίας στο Ελλάντα. Το χειρότερο είναι που ο αρμόδιος υπουργός βγαίνει στα ΜΜΕ και μιλάει με λεπτομέριες για έναν νόμο, για ένα μέτρο που δεν έχει ακόμα αποφασιστεί. Οπότε αρχίζει ο κάθε Αυτιάς, Παπαδάκης και το λουρί της μάνας να δίνει τις δικές του εξηγήσεις πάνω στο μέτρο-φαντομά μπερδεύοντας ακόμη περισσότερο τον άσχετο πολίτη.
Σύμφωνα με τις φήμες λοιπόν δεν θα καταθέσουμε τις αποδείξεις καθεαυτές αλλά θα καταγράψουμε τα στοιχεία τους σε ένα βιβλιαράκι (τεφτέρι το έλεγαν κάποτε) και στη συνέχεια θα το πηγαίνουμε στην εφορία. Κι εκεί δεν θα ελέγχονται όλες οι αποδείξεις αλλά δειγματοληπτικά στην τύχη.
Λογικό μου φαίνεται να μην ελεγχθούν όλες αφού στη χώρα με την κομμουνιστικού χαρακτήρα γραφειοκρατία και την παντελή έλλειψη μηχανοργάνωσης θα χρειάζοταν καμιά 20ετία για να γίνει αυτό.
Οπότε αρχίζει ο τζόγος. Έχω καλές πιθανότητες να γράψω στα τυφλά στοιχεία από φανταστικές αποδείξεις προκειμένου να συμπληρώσω το απαραίτητο όριο. Άλλη ιδέα είναι η απο κοινού χρήση αποδείξεων με άλλους. Π.χ. εγώ υπάγομαι στη ΔΟΥ Μεσσηνίας έχω μια απόδειξη από ψώνια στη Θεσσαλονίκη και την μοιράζομαι με τον κουμπάρο μου που ζει στο Βόλο! Άντε ψάξε να βρεις την άκρη.
Κι όλα αυτά διότι στην Ελλάδα ακόμη συζητάμε τα αυτονόητα. Στη Γαλλία για παράδειγμα δεν πρόκειται να ακούσεις μέτρα για την έκδοση αποδείξεων, είναι αυτονόητο πως εκδίδουν. Εδώ κάθε πολίτης χρειάζεται κι έναν ελεγκτή εξ'ου και οι περιβόητοι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν φτάνουν. Με τη νοοτροπία μας δεν θα φτάσουν ποτέ. Και η νοοτροπία δεν αφορά μόνο τους πολίτες αλλά και του κυβερνώντες(κυρίως αυτούς) από τη στιγμή που αυτοί νομοθετούν και επομένως πρέπει πρώτοι να εφαρμόζουν, με το προσωπικό τους παράδειγμα, τους νόμους. Τ' ακούς off shore μου;