Ξέρεις από Αφαίρεση;

Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να καταλάβω ότι δικαιολογημένα στο σχολείο ήμουν κουμπούρας στα Μαθηματικά. Μπορεί το τίμημα να ήταν μια παγκόσμια οικονομική κρίση αλλά χαλάλι, διότι πολές φορές το να φτάνεις στην αυτογνωσία είναι σημαντικότερο και από τις δουλειές εκατομμυρίων συμπολιτών.
Κάθομαι και ακούω στην τελεόραση (την οποία σέβομαι και έχω εικόνισμα στο σπίτι μου), ότι η κρίση βαθαίνει διότι η παγκόσμια βιομηχανική παραγωγή έχει πέσει δραματικά αφού εξίσου δραματικά έχει πέσει η παγκόσμια κατανάλωση βιομηχανικών προϊόντων αφού (ουφ έσκασα!) έχει πέσει και τσακιστεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών.
Με το που το άκουσα, θεώρησα, ο αδαής, φυσιολογικό και μαθηματικώς αποδεδειγμένο ότι η λύση στο πρόβλημα ήταν απλη. Είτε θα πέσει η τιμή του προϊόντος έτσι ώστε να μπορεί ο πολίτης να το αγοράσει και να μην μειωθεί η βιομηχανική παραγωγή, είτε θα αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών ώστε αγοράζοντας προϊόντα να αυξήσουν την καταραμένη βιομηχανική παραγωγή.
Αμ, δε!
Η λύση που εφαρμόζεται από αυτούς που ξέρουν, αυτούς που τα έχουν σπουδάσει τα οικονομικά και με ντοκτορά παρακαλώ, αυτούς που ξημεροβραδιάζονται προκειμένου να βρίσκουν λύσεις, είναι η μείωση του μισθού όσων δουλεύουν, οι αθρώες απολύσεις εργαζόμενων που ήταν ήδη κακοπληρωμένοι, η αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων.
Θέλω να ζητήσω δημόσια συγγνώμη απ'τον Καθηγητή μου, που δεν κατάφερα ποτέ να μάθω τα συγκεκριμένα Μαθηματικά.